شاعري

پوئين پهر جي چانڊوڪيءَ ۾

ڏِٺو وڃي ته اصغر جتوئيءَ جو شعري مجموعو ”پوئينءَ پهر جي چانڊوڪي ۾“ سهيڙيل شاعري جو سڀاءُ گهڻو تڻو داخليت تي آڌاريل نظر ايندو. جنهن ۾ سندن سوچ جي آزادي تخيل جا منظر اُڻيندي پسجي ٿي. سندن شاعراڻو اسلوب حقيقت ۽ احساس جي ڀرپور عڪاسي آهي، اندر جي اڪيلائي جا نوحا لکيا آهن. پر سندن سوچ ۽ لوچ ۾ سماجي اوڻاين ۽ انساني بدحاليءَ جو عڪس به چِٽو پِٽو بکي ٿو.
  • 4.5/5.0
  • 1791
  • 717
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • اصغر جتوئي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book پوئين پهر جي چانڊوڪيءَ  ۾

نماڻا رنگ سپنن جا

اُٻاڻڪا لڳا اڄ نيڻ تنهنجا،
مان ڀانيان مونکي ڪيو ياد هوندءِ
پريت جي منهنجيءَ، ڪري ياد سارا،
جُهريل خواب، سپنا، چچريل پُراڻا،
نماڻا نماڻا، ٽڙيل جن جا ٽاڻا،
سڪ جي سئيءَ سان سبيو تِن کي هوندءِ
۽ رنگين خوابن جي ليڙن مان سائين،
تو سارن جي سهڻي رِلي ٺاهي هوندي،
۽ ڪِرڻ چاهي هوندي،
ان تي ليٽي مِٺي ننڊ
پر سي رنگ رنگ سپنا،
سار جي رِليءَ تان لهي، ساهه سان گڏ وهي،
تنهنجي نيڻن ۾ هوندا ويا اوتجي،
۽ اُٻاڻڪا ٿي ويا هوندا نيڻ تنهنجا،
تن رنگن کي صورت ۾ سٽڻ لاءِ،
ڏور خلائن ۾ ويا هوندا کوئجي،
۽ پوءِ ويا هوندا ڌوئجي،
سي سارا سپنن جا رنگ،
جڏهن ساگر تنهنجي سار جو،
اُٿيو هوندو اچي مؤج ۾...
*