شاعري

پوئين پهر جي چانڊوڪيءَ ۾

ڏِٺو وڃي ته اصغر جتوئيءَ جو شعري مجموعو ”پوئينءَ پهر جي چانڊوڪي ۾“ سهيڙيل شاعري جو سڀاءُ گهڻو تڻو داخليت تي آڌاريل نظر ايندو. جنهن ۾ سندن سوچ جي آزادي تخيل جا منظر اُڻيندي پسجي ٿي. سندن شاعراڻو اسلوب حقيقت ۽ احساس جي ڀرپور عڪاسي آهي، اندر جي اڪيلائي جا نوحا لکيا آهن. پر سندن سوچ ۽ لوچ ۾ سماجي اوڻاين ۽ انساني بدحاليءَ جو عڪس به چِٽو پِٽو بکي ٿو.
  • 4.5/5.0
  • 1779
  • 710
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • اصغر جتوئي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book پوئين پهر جي چانڊوڪيءَ  ۾

توکان دور او منهنجا دلبر!

توکان دور او منهنجا دلبر!
خالي خالي، سارا منظر.

منهنجي من جي مُنڊيءَ منجهه،
جَڙيا سارا، چهرا پٿر.

گلشن تنهنجا، توکي پَرتا،
مُرڪن ٿا پيا مون لئه بَرَ.

فليٽ وَسن ٿا پٿر جا،
خالي آهن اوڏڪا گهر.

ڇا جي داسي ديپ نه ڪوئي،
خالي آهن دل جا مندر.

پيٽ نه ڀرڀو پئماني سان،
آڇ تون مونکي سارا ساغر.
*