شاعري

پوئين پهر جي چانڊوڪيءَ ۾

ڏِٺو وڃي ته اصغر جتوئيءَ جو شعري مجموعو ”پوئينءَ پهر جي چانڊوڪي ۾“ سهيڙيل شاعري جو سڀاءُ گهڻو تڻو داخليت تي آڌاريل نظر ايندو. جنهن ۾ سندن سوچ جي آزادي تخيل جا منظر اُڻيندي پسجي ٿي. سندن شاعراڻو اسلوب حقيقت ۽ احساس جي ڀرپور عڪاسي آهي، اندر جي اڪيلائي جا نوحا لکيا آهن. پر سندن سوچ ۽ لوچ ۾ سماجي اوڻاين ۽ انساني بدحاليءَ جو عڪس به چِٽو پِٽو بکي ٿو.
  • 4.5/5.0
  • 1779
  • 710
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • اصغر جتوئي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book پوئين پهر جي چانڊوڪيءَ  ۾

مان مُرڪي ويهندو هان

تنهائي ڪڏهن ستائي جي توکي ياد ڪري!
مان مُرڪي ويهندو هان.

دور سمندر جي مٿاران،
نِما شام ٺري، توکي ياد ڪري!
مان مُرڪي ويهندو هان.

خط لِپ اسٽڪ سان لکيل،
ٽشو پيپر تي، توکي ياد ڪري!
مان مُرڪي ويهندو هان.

پوپٽ مِٺيون ڏي جڏهن،
گلن کي ڳَلَ تي، توکي ياد ڪري!
مان مُرڪي ويهندو هان.
*