شاعري

پوئين پهر جي چانڊوڪيءَ ۾

ڏِٺو وڃي ته اصغر جتوئيءَ جو شعري مجموعو ”پوئينءَ پهر جي چانڊوڪي ۾“ سهيڙيل شاعري جو سڀاءُ گهڻو تڻو داخليت تي آڌاريل نظر ايندو. جنهن ۾ سندن سوچ جي آزادي تخيل جا منظر اُڻيندي پسجي ٿي. سندن شاعراڻو اسلوب حقيقت ۽ احساس جي ڀرپور عڪاسي آهي، اندر جي اڪيلائي جا نوحا لکيا آهن. پر سندن سوچ ۽ لوچ ۾ سماجي اوڻاين ۽ انساني بدحاليءَ جو عڪس به چِٽو پِٽو بکي ٿو.
  • 4.5/5.0
  • 1779
  • 710
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • اصغر جتوئي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book پوئين پهر جي چانڊوڪيءَ  ۾

هر پل مونکي ساريندينءَ

هر پل مونکي ساريندينءَ.
ڳوڙها ڳِل تان ڳاڙيندينءَ.

هر کڙڪي تي مونکي ڀانئي،
دَر تان بيهي تاڙينديءَ.

منهنجا گيت غزل ۽ وايون،
ڌيمي ڌُنِ تي ڳائيندينءَ.

مهندي منهنجي نالي جي،
هٿڙن تي تون لائيندينءَ.

پنهنجيءَ ڇت تان مون لئه هر هر،
بيٺي پئي واجهائيندينءَ.

ڇرڪ ڀري اڌ راتين جو،
تارن سان ڳالهائيندينءَ.
*