شاعري

پوئين پهر جي چانڊوڪيءَ ۾

ڏِٺو وڃي ته اصغر جتوئيءَ جو شعري مجموعو ”پوئينءَ پهر جي چانڊوڪي ۾“ سهيڙيل شاعري جو سڀاءُ گهڻو تڻو داخليت تي آڌاريل نظر ايندو. جنهن ۾ سندن سوچ جي آزادي تخيل جا منظر اُڻيندي پسجي ٿي. سندن شاعراڻو اسلوب حقيقت ۽ احساس جي ڀرپور عڪاسي آهي، اندر جي اڪيلائي جا نوحا لکيا آهن. پر سندن سوچ ۽ لوچ ۾ سماجي اوڻاين ۽ انساني بدحاليءَ جو عڪس به چِٽو پِٽو بکي ٿو.
  • 4.5/5.0
  • 1779
  • 710
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • اصغر جتوئي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book پوئين پهر جي چانڊوڪيءَ  ۾

گناهه جي گپَ ۾ ڦُٽل ڪنول آ زندگي

گناهه جي گپَ ۾ ڦُٽل ڪنول آ زندگي.
وِههُ به آ ۽ پِڻِ انگور-ول آ زندگي.

هر سزا ۽ جزا پاسي رکي ملجي،
ڪي ڏينهڙا باقي بچيل آ زندگي.

جيئن ڪيم پنڌُ، وڌيا تيئن فاصلا،
ڇو ايترو مونکان رُٺلِ آ زندگي؟

پڇيائون زندگي ڇاهي؟ چيم، ”سائين-
توسان ملڻ وارو ئي پل آ زندگي“.

هر گام تي ڇرڪي ڏسي ٿي چؤطرف،
ڪيڏو ڪراچيءَ ۾ ڊِنل آ زندگي.

ڪيڏي غمگين، درد ڀري، پو به مِٺي!
ڌيمي سُر ۾ ڳايل غزل آ زندگي.
*