شاعري

پوئين پهر جي چانڊوڪيءَ ۾

ڏِٺو وڃي ته اصغر جتوئيءَ جو شعري مجموعو ”پوئينءَ پهر جي چانڊوڪي ۾“ سهيڙيل شاعري جو سڀاءُ گهڻو تڻو داخليت تي آڌاريل نظر ايندو. جنهن ۾ سندن سوچ جي آزادي تخيل جا منظر اُڻيندي پسجي ٿي. سندن شاعراڻو اسلوب حقيقت ۽ احساس جي ڀرپور عڪاسي آهي، اندر جي اڪيلائي جا نوحا لکيا آهن. پر سندن سوچ ۽ لوچ ۾ سماجي اوڻاين ۽ انساني بدحاليءَ جو عڪس به چِٽو پِٽو بکي ٿو.
  • 4.5/5.0
  • 1779
  • 710
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • اصغر جتوئي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book پوئين پهر جي چانڊوڪيءَ  ۾

وفائن کي سوچي، ڪندينءَ ياد مونکي

وفائن کي سوچي، ڪندينءَ ياد مونکي.
جفائن کي لوچي، ڪندينءَ ياد مونکي.

شيءِ وڃايل جيان، احساس ۾ هوندس،
ڏِسي پاسي اوسي، ڪندينءَ ياد مونکي.

پئماني ۾ منهنجي مئه او پرين!
هر شام اوتي، ڪندينءَ ياد مونکي.

”هي ڇا ڪيم؟ رنجائي ڇڏيومانس“
وارن کي نوچي، ڪندينءَ ياد مونکي.

من راهه ڀُلجي، اسان ڏي اچي،
کڙڪيءَ کي کولي، ڪندينءَ ياد مونکي.

شاهد وفا جا، منهنجا خط ڦاٽل،
ڀڳل چوڙيون ميڙي، ڪندينءَ ياد مونکي.
*