پوئين پهر جي چانڊوڪيءَ ۾
منهنجي آڳُرَ جي تنهائي،
پوئين پهرجي چانڊوڪيءَ ۾.
ڪِراڙ ڪپ تي جهونگاري ٿو،
بيٺو نوري-ڄام ڀٽائي،
پوئين پهرجي چانڊوڪيءَ ۾.
موٽ مارئي پنهنجي ماڳ،
اکڙيون ٿي آهه سڄي ترائي!
پوئين پهرجي چانڊوڪيءَ ۾.
ماٽ ڀڳل مئه خاني ۾،
آخر ڪنهن آ آس دُوکائي،
پوئين پهرجي چانڊوڪيءَ ۾.
يار جي ياد جي سورن جي،
ڇا ڪنهن پرکي آ گهرائي؟
پوئين پهرجي چانڊوڪيءَ ۾.
نِسريا سور سوايا دل ۾،
پکين جڏهن پرڀات آ ڳائي،
پوئين پهرجي چانڊوڪيءَ ۾.
*