هر پن تي نَمي آهي، ڪا رات رُني شايد
هر پاند پُسيل پسجي، اک ڪا ته ٽِمي شايد.
مون آڇ ڪئي جڏهين، هر وار ملي واپس،
آر ڪهڙو اوهان کي پر، دل منهنجي ڪِني شايد.
هر ڪُنڊ کان اچي پيئي، مهڪ گلابن جي،
گُل سارا ٽڙي پيا هِن، هوءَ آهي کِلي شايد.
اوهانجي اُسهڻ تي، تڙپي ٿي ڪيڏو پئي،
اڪيلپ جي عذابن کان، دل آهي ڊِني شايد.
ڌرتي ٿي لڳي بسمل، فلڪ آهي ڏِنو روئي،
تَندُ نينهن جي نازڪ اڄ، ڪنهن آهي ڇِني شايد.
*