هو ته هڪ خواب هو، ٽُٽڻو هو، ٽُٽو!
پو به نيڻن نه ڪئي ننڊ رات سڄي ڇو؟
ڇو رڳو توئي ڏِنو روئي؟ ٻُڌا اي دل!
تارا به هئا تنها، تنها چنڊ به هو.
غيرن جو غم ڪهڙو، غم ته غيرن سان،
اي دوست! لڳو غير لهجو تنهنجو.
عمر ڀر جي اُداسي ۽ آليون اکيون،
هي مونکي مِليو منهنجي وفائن جو صِلو.
*