شاعري

پوئين پهر جي چانڊوڪيءَ ۾

ڏِٺو وڃي ته اصغر جتوئيءَ جو شعري مجموعو ”پوئينءَ پهر جي چانڊوڪي ۾“ سهيڙيل شاعري جو سڀاءُ گهڻو تڻو داخليت تي آڌاريل نظر ايندو. جنهن ۾ سندن سوچ جي آزادي تخيل جا منظر اُڻيندي پسجي ٿي. سندن شاعراڻو اسلوب حقيقت ۽ احساس جي ڀرپور عڪاسي آهي، اندر جي اڪيلائي جا نوحا لکيا آهن. پر سندن سوچ ۽ لوچ ۾ سماجي اوڻاين ۽ انساني بدحاليءَ جو عڪس به چِٽو پِٽو بکي ٿو.
  • 4.5/5.0
  • 1779
  • 710
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • اصغر جتوئي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book پوئين پهر جي چانڊوڪيءَ  ۾

گيت : مون کي نه راس آيون

مون کي نه راس آيون.
تنهنجي شهر جون هوائون.

مون ئي هو پيچ پاتو،
مُرڪڻ کي موهه ڄاتو،
ڪهڙو قصور تنهنجو،
منهنجون ئي سڀ خطائون.

اجنبي ٿيا ها سڀ گهر،
وسندا رهيا ها پٿر،
نا ڪردهه گناهن جون
ڪيڏيون ڪڙيون سزائون.

بي رحم بڻي خُدائي،
ڪنهن کي نه ڪهل آئي،
اي ربّ! تنهنجي در تي،
ڪيڏيون گُهريم دُعائون.
*