شاعري

پوئين پهر جي چانڊوڪيءَ ۾

ڏِٺو وڃي ته اصغر جتوئيءَ جو شعري مجموعو ”پوئينءَ پهر جي چانڊوڪي ۾“ سهيڙيل شاعري جو سڀاءُ گهڻو تڻو داخليت تي آڌاريل نظر ايندو. جنهن ۾ سندن سوچ جي آزادي تخيل جا منظر اُڻيندي پسجي ٿي. سندن شاعراڻو اسلوب حقيقت ۽ احساس جي ڀرپور عڪاسي آهي، اندر جي اڪيلائي جا نوحا لکيا آهن. پر سندن سوچ ۽ لوچ ۾ سماجي اوڻاين ۽ انساني بدحاليءَ جو عڪس به چِٽو پِٽو بکي ٿو.
  • 4.5/5.0
  • 1791
  • 717
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • اصغر جتوئي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book پوئين پهر جي چانڊوڪيءَ ۾

بيوس مونکي ڏِسي

بيوس مونکي ڏِسي،
ڪا نينگرِ مُرڪي پئي.

پاڙي واري ٻارڙي کان،
منهنجو نانءُ پُڇي،
ڪا نينگرِ مُرڪي پئي.

پيار جي پياري پياري،
يادن منجهه لُڇي،
ڪا نينگرِ مُرڪي پئي.

منهنجي دير اچڻ تي مونکان،
ڪوڙ مچوڙ رُسي،
ڪا نينگرِ مُرڪي پئي.

منهنجي مُکَ تي چاهه وِچان،
پنهنجا چَپَ رکي،
ڪا نينگرِ مُرڪي پئي.
*