جڏهن توکان ڏور ڪهي ويو آهي
مور ٽور کان ئي ٽهي ويو آهي.
پيار ۾ احساس نه ٿيو وقت جو،
توکي ڏِسندي ڏينهن لهي ويو آهي.
اڄ تائين مهڪي ٿو دل جو ڪمرو،
ڪو رابيل روح ۾ رَهي ويو آهي.
نه اچڻ جو قسم کنيو آ تو جڏهن کان،
دِل جو مئه خانو ئي ڊهي ويو آهي.
هاڻ نه ڏسندو ڪو مونکي ڪڏهن روئندو،
اٽڪيو هو ڳوڙهو وهي ويو آهي.
هي رنگ ۽ خوشبو گلاب ڪِٿان آندي،
هي به توکي شايد ڇُهي ويو آهي.
*