شاعري

پوئين پهر جي چانڊوڪيءَ ۾

ڏِٺو وڃي ته اصغر جتوئيءَ جو شعري مجموعو ”پوئينءَ پهر جي چانڊوڪي ۾“ سهيڙيل شاعري جو سڀاءُ گهڻو تڻو داخليت تي آڌاريل نظر ايندو. جنهن ۾ سندن سوچ جي آزادي تخيل جا منظر اُڻيندي پسجي ٿي. سندن شاعراڻو اسلوب حقيقت ۽ احساس جي ڀرپور عڪاسي آهي، اندر جي اڪيلائي جا نوحا لکيا آهن. پر سندن سوچ ۽ لوچ ۾ سماجي اوڻاين ۽ انساني بدحاليءَ جو عڪس به چِٽو پِٽو بکي ٿو.
  • 4.5/5.0
  • 1779
  • 710
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • اصغر جتوئي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book پوئين پهر جي چانڊوڪيءَ  ۾

هر ساهه پساهه ساڻو آهي

هر ساهه پساهه ساڻو آهي.
وقت ڄڻ ته ڪو گهاڻو آهي.

هو پتو نينهن ۽ سور جو،
ناتو گهڻو پُراڻو آهي.

مَوتُ مون لئه رُسڻ تنهنجو،
تولاءِ ته ڇڙو ماڻو آهي.

اي درد آءٌ، ڀلي آءٌ،
دل تنهنجو ئي ٺِڪاڻو آهي.

هٺيلو آ حُسن جيڏو،
عشق اوترو نماڻو آهي.

هرجاءِ سراءِ وانگر آهي،
گهر ته بس گهر اَباڻو آهي.
*