سهڻي ڇوڪري مُرڪي پئي
بِنديان هن جي چمڪي پئي
ڪنهن انوکي محفل ۾
ڇير پرين جي ڇمڪي پئي
گھر کان ٻاهر نڪري هو
ماڪ ڦڙن ۾ وهنجي پئي
چانڊوڪي ۾ آئي آهي
چنڊ جيان ڏس جرڪي پئي
شايد هُن اڄ ساريو آهي
اک سڄو ڏينهن ڦڙڪي پئي
ڪمرو روشن ٿيندو وڃي پيو
پوتي سر تان سرڪي پئي
قادر روز گلائون ڪري ٿي
لوڻ ڦٽن تي ٻرڪي پئي
****