تنهجي سر تي آنچل آهي
پربت تي ڄڻ بادل آهي
چنڊ لٿو آ ڌرتي تي ۽
حسن ۾ ڏاڍي هلچل آهي
اڀ تان ڪڪرن ڇانو ٿڌيري
تو جو پاتو ڪاجل آهي
شايد ڪوئي ڏک اٿس جو
بولو نڪ تان لاٿل آهي
اڄ ڀي هن جي دل آ ساڳي
اڄ ڀي ايڏو گھائل آهي
جلوو جانب مکڙي جهڙو
شبنم ۾ ڄڻ وهنتل آهي
جيڏين سان پي ڳالهايائين
“قادر” مون وٽ ڦاٿل آهي
****