تنهنجو درد آ دل ۾ تير جيان
منهنجو پيار پٿر تي لڪير جيان
تون شهر سڄي جو امير ماڻهو
منهنجو رنگ ۽ روپ فقير جيان
منهنجي خوشين جو آ ٻيڙو ٻڏل
ڪو تاريندو دستگير جيان
پنهنجي پيار تي جڳ الزام هنيا
اڄ شهر ۾ رانجهي هير جيان
ڪجهه اهڙي نموني پاڻ ملون
اچ پيارا کنڊ ۽ کير جيان
تون ذهن تي ڇانيل آهين ائين
ڏس سامونڊي ڪنهن وير جيان
منهنجي اکڙين ۾ تون آهين پرين
رڳو خوابن جي تعبير جيان
تو “قادر” دلڙي نيٺ ڪيئي
بس چنري جي ڪنهن لير جيان
****