دل کي دلبر تُنهنجي دوري ماري ٿي
چاهت جي مِٺڙي مجبوري ماري ٿي
ساٿ به تنهنجو خواب هُيو ۽ خواب رهيو،
رهجي ويندڙ آس اڌوري ماري ٿي
جُهور ٿيڻ کان پوءِ ته جهيڻو ٿي وڃبو،
جوڀن ۾ هر ڪاري ڀوري ماري ٿي
سو انسان مرڻ کان پوءِ به جيئي ٿو،
جنهن کي سچ جي ڏوهه ۾ سوري ماري ٿي
ڏينهن به دوزخ جهڙا گُذرن ٿا زاهد،
هر ڪا رات به آ تندوري ماري ٿي