هر ڪنهن مومل جو ڪو هِڪڙو راڻو هوندو آ
جنهن سان پنهنجي مومل جو ڪو ماڻو هوندو آ
جنهن کي دل ۾ چوٽ وڏي ڪا عشق جي لڳندي آ،
اُن جو هر ڪو سَنڌُ سدائين ساڻو هوندو آ
سوئي ساري دنيا جي ٿو دردن کي ڄاڻي،
جيئڙو جنهنجو سورن ۾ ساماڻو هوندو آ
بي درديءَ سان دل کان دلبر ويندو آهي ڇني،
ڪيڏو ظالم بي وقتو لاڏاڻو هوندو آ
پاڻ کي جنهن ڌرتيءَ آ پاليو اُن امڙ جي لئه،
پنهنجي من ۾ ڳڻتين جو ڳاراڻو هوندو آ
جيڪو سَچُ ڪڙو چوندو آ زاهدَ هن جڳ ۾،
اُن جو گهر يا جيل يا ڪوئي ٿاڻو هوندو آ