جي ڪنهن جي دل سان سَچو دل جو عشق ٿي ٿو پوي،
بَچي سَگهي ئي نٿو قَرب ۾ ڪُسي ٿو پوي–
مَري ٿي روز شهر ۾ ڪائي نئين مُومَلَ،
جنهن سان به روحَ جو راڻو ڪوئي رُسي ٿو پوي–
اُتي دُکي ٿا پَون باهِه جا ڪيئي دوزخَ،
جِتي به درد ۾ انسان ڪو دُکي ٿو پوي–
سُتل جي نِنڊَ ۾ آهي ته ڳاهجي ٿو پَيو،
پهاڙ ڏاري ٿو آدم جڏهن اُٿي ٿو پوي–
اسان ته پيار جي حد ئي نه آ رکي زاهدَ،
جتي به دل ٿي جُهڪي سِرُ اُتي جُهڪي ٿو پوي–