لِڪائي نه ڏي تون سَرِ عام ڏي
چَپن جي چُمين جو مِٺو جام ڏي
مُحبت جي ڪا محل هوندي نه آ،
سَڄي عُمر ڏي ۽ صُبحَ شام ڏي
حياتي عذابن ۾ گهاري اَٿم،
پَڇاڙيءَ جا ڪي پَلَ ته آرام ڏي
جَفا جُرم آهي وفا ڪر پرين،
سچو قُرب هر واٽ هر گام ڏي
جنهن ۾ عشق آ امن آ پيار آ،
زماني کي زاهد سو پيغام ڏي