نانءُ تُنهنجو لِکيم دِل مَٿان ساري دُنيا وِساري ڇَڏيَم–
تو ڏنو پيار جو آسرو ساهُه تنهنجي سهاري ڇَڏيُم–
مون چَيو پيرَ سوري پرين قُرب ڪر آءُ اوري پرين،
تو چَيو بيهُه ٿورو اڃان عُمرِ ساري گذاري ڇَڏيَم–
مون چَيو تو سوا ڪيئن جيئان تو چَيو ڇو اَچان ڇو اَچان،
تنهنجي اِنڪار پويان پرين جان ڳڻتين ۾ ڳاري ڇَڏيَم–
عشق تو کي مون آڇيو جڏهن پيرُ مون ڏي تو پاتو تڏهن،
ساهَه جي سِيج توکي ڏئي جيءُ پنهنجو جيئاري ڇَڏيُم–
تنهنجي هر ڪا خوشي او مِٺي تُنهنجي زاهدَ جي آهي خوشي،
لُڙڪ تنهنجي اکين ۾ ڏِسي پنهنجي مُرڪن کي ماري ڇَڏيُم–