هندو به آ اِنسان مُسلمان به اِنسان آ
اِنسان جي دم ساڻ ئي سُهڻو سَڄو جهان آ
هر ديس جو هر آدمي آدم جو ئي اولاد آ،
ڀائرَ ته آهيون پاڻ ۾ ويڇن ڪيو ويران آ
هُن عَرش تي هِن فرش تي ڪائنات جي هر ڪُنڊ ۾،
اِنسان ئي عظيم آ پنهنجو اِهو ايمان آ
تُنهنجو به آ مُنهنجو به آ سَڀَ جو آهي سائين اُهو،
دل جو به ڌڻي پاڻ آ من ۾ جيڪو مهمان آ
زاهدَ جو دين عشق آ پَنڊَتَ جو ڌرم پيار آ،
مون لئه جيئين الله آ تو لئه تيئين ڀڳوان آ