هَر ڪو پَنهنجي ڳالهه ڪري ٿو
ڪو به نه ڪنهنجي ڳالهه ڪري ٿو
جيڪو آهي اَهنجو ماڻهو،
سو ئي اَهنجي ڳالهه ڪري ٿو
هر ڪو ماڻهو پنهنجي پنهنجي،
ڪنهن مُحسن جي ڳالهه ڪري ٿو
سو ئي اُن جي مَن ۾ آهي،
جيڪو جنهنجي ڳالهه ڪري ٿو
سڀ کي سمجهائڻ لئه زاهدُ،
ڪيڏي سَهنجي ڳالهه ڪري ٿو
من ۾ ههڪڙو ٻار جيئي ٿو–
جنهن وٽ تنهنجو پيار جيئي ٿو
اُن جي دل مان پيار مَري ويو،
جنهن وٽ ڪاروبار جيئي ٿو
جيڪو جيءُ آ تنها تنها،
ڪيڏو سو بيڪار جيئي ٿو
ڀَر ۾ ڪنڊا ڏسندي هر ڪو،
گُل ٿو روئي خار جيئي ٿو
تو بن ايئن جيئي ٿو زاهدُ،
بَر ۾ ڄڻ بيمار جيئي ٿو