اکڙين کان دل ۾ دل کان سمائي آ ساهَه ۾
ايڏو وڏو غضب جو اثر ٿئي نگاهَه ۾
دنيا ۾ اُهو شخص ٿيو لاعلاج آ،
چيڀاٽجي چُڪو آ جو ڪنهنجي به چاهَه ۾
منزل تي مُسافر ڪو پُڄي ڀي ته ڪيئن پُڄي،
رَهزن جي روز ڪا نئين رنڊڪ آ راهَه ۾
مَحفِل ۾ مُنافق ٿا جَڏهن ويهجي وَڃن،
ڪو ئي مزو اچي ئي نٿو واهَه واهَه ۾
جيڪو ٿو ٻُڌي سو ٿو ڏئي جاءِ جيءَ ۾،
ڪوئي اثر ته آهي زاهدَ جي آهَه ۾