سنڌ سلامت پاران
سنڌ سلامت ڊجيٽل بوڪ ايڊيشن سلسلي جو نئون ڪتاب ”سرگم جا ست رنگ“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. ھي ڪتاب نامياري شاعر ۽ راڳي زاھد شيخ جي غزلن جو مجموعو آھي. انعام سنڌي لکي ٿو:
”زاهد نه رڳو شعر رچيندڙ پر ان سان گڏوگڏ ۽ شايد ان کان رتي به گهٽ نه، هي ٻيجل جي ڏات جو پڻ ڄاڻو آهي ۽ هڪ وڏي زماني تائين ڪنڌ ڪڪوريندڙ ته نه پر دليون ڌڪ ڌڪ ڌڙڪائيندڙ ۽ موهي ڇڏيندڙ شاعر جو تاج پنهنجي مٿي تي رکي هلندڙ آهي...
اسان جو زاهد ڄڻ نئون جيون وٺي پر، ڪلهه جا هڙ گيت سراسر سنگيت ڪـٺو ڪري اڀري آيو آهي...“
ھي ڪتاب 2016ع ۾ نئون نياپو اڪيڊمي سچل ڳوٺ، ڪراچي پاران ڇپايو ويو. ٿورائتا آهيون نئون نياپو جي سرواڻ انعام سنڌيءَ جا جنهن ڪتاب جي ڪمپوز ڪاپي موڪلي ۽ ٿورا پياري زاھد شيخ جا جنھن ڪتاب سنڌ سلامت ڪتاب گھر ۾ اپلوڊ ڪرڻ جي اجازت ڏني.
[b]محمد سليمان وساڻ
[/b]مينيجنگ ايڊيٽر ( اعزازي )
سنڌ سلامت ڊاٽ ڪام
sulemanwassan@gmail.com
www.sindhsalamat.com
books.sindhsalamat.com
ڪتاب جو مطالعو ڪريو
تُنهنجا مُنهنجا ساههَ سهارا سارا بيت ڀٽائيءَ جا
2m 10s
تون پُڇين ٿو ته ڪيئن ٿي ٿئي شاعري
2m 10s
مُنهنجي قلم جيڪا ڄَڻي شاعري
2m 10s
جو ٿو گَهري سوچَ رکي سو شاعر آ
2m 10s
مِٺيون کارڪون ۽ ٿڌو جر جو پاڻي
2m 10s
پهر پهر جو ڪڙو زهر آ مگر ٿو مُرڪي پيئان مان زاهد
2m 10s
جبر سان جنگ جو اعلان ڪبو ڇو نه ڪبو
2m 10s
اچي ٿو جو به ڪهاڻي ڇڏي هليو ٿو وڃي
2m 10s
منهنجو توساڻ جو به پل آهي
2m 10s
ڪڏهن ها ۽ ڪڏهن ننهن جي اشارن کي ته سمجهايو
2m 10s
جواني مَست آ مَدهوش آ مَخمُور آ سائين
2m 10s
اُٿو اُميد جو پيغام ڏيو وڌندا هلو يارو
2m 10s
روشنين جو شهر بڻجي ويو انڌيرن جو شهر
2m 10s
ڳالهه رُڳو ڪرڻي ناهي پر ڪم به سائين ڪرڻو پوندو
2m 10s
چاهه سان چاهه جي رهندو ته چاهتون مِلنديون
2m 10s
پَنهنجن جا پاڻ ۾ اَڄُ تڪرار ٿي پيا
2m 10s
سِجُ اُڀريو آ تون به آءُ پرين
2m 10s
کِلي ٿي ڏِسي جي اگر ڇوڪري
2m 10s
ٿا پاڻ کي پڏائن ماڻهو عجيب آهن
2m 10s
ڏنو تو به مون کي مِٺو چاهه آ
2m 10s
دل کي دلبر تُنهنجي دوري ماري ٿي
2m 10s
اصول عشق ۾ رکڻو اِهو پڪو آهي
2m 10s
مان اوهان کي حُضورُ چاهيان ٿو
2m 10s
هو جن تي ناز هِنَ دل کي اُهي دلدار وڇڙي ويا
2m 10s
هَر ڪو پَنهنجي ڳالهه ڪري ٿو
2m 10s
لِڪي لِڪي تو پَري کان پرين سلام ڪيو
2m 10s
بَچو شَر پَسندَن جي شَرَ کان بَچو
2m 10s
جڏهن ننڊ مان ٿا اُٿَن مَستَ ماڻهو
2m 10s
هر ڪنهن مومل جو ڪو هِڪڙو راڻو هوندو آ
2m 10s
سِتارن جي دُنيا ۾ گُم ٿي نه وڃجو
2m 10s
دل جڏهن ڪنهن لئه ديواني سمجهي
2m 10s
اسان جا ذِهنَ ۽ زِندَهه ضميرَ جاڳن ٿا
2m 10s
وفا جتي آ اُهو در نٿو ڇڏي سگهجي
2m 10s
اکڙين کان دل ۾ دل کان سمائي آ ساهَه ۾
2m 10s
لوڪُ پُڇي ٿو ڇاهي زاهدَ جي دل ۾
2m 10s
تنهنجي پيار جي دنگل ۾ ڦاسي پياسين
2m 10s
اسان جي حياتي سفر ئي سفر آ
2m 10s
هندو به آ اِنسان مُسلمان به اِنسان آ
2m 10s
ڇير پائي جڏهن ناچڻي ٿي نچي
2m 10s
هتي هر قدم ڪو نه ڪو درد آ
2m 10s
حالات جي طوفان ۾ انسان مَٽجي ٿو وڃي
2m 10s
ڏکن ۾ ڏنا ٿئي سَهارن جا ڏينهنڙا
2m 10s
لِڪائي نه ڏي تون سَرِ عام ڏي
2m 10s
زندگي تو سِوا گُذري ٿي پر سُٺي نٿي گُذري
2m 10s
ڪيو ٿا رِيس اجايو نَصيِبَ وارن سان
2m 10s
کائڻ به زهر هو پيئڻ به زهر هو
2m 10s
اي يارَ تون به پُڇين ٿو ته ڪير آهيان مان
2m 10s
منهنجي جهوليءَ ۾ جيڪو پيار آ تنهنجو آهي
2m 10s
ڪا دوستي نِڀائبي ڪا دشمني نِڀائبي
2m 10s
سُورَ ڏئي هر سال هَليو وِيو
2m 10s
هي راڄ مظلوم هو آ ظالم اوهان نٿا چئو اسين چئون ٿا
2m 10s
سَڄي سَڄي رات مان سَڙان ٿو – تڏهن ته دانهُن ۾ درد آهي
2m 10s
تون ورهين کان ساقي آهين – شل مئخانو آباد رهئي
2m 10s
جهاڳبو جَهنگُ جَهر مِلي وِيوِ آ
2m 10s
بي وفا ساڻ گڏ گُذاريان ٿو
2m 10s
ساٿ تُنهنجو جي سدائين رهندو
2m 10s
شهر ڇڏيون ٿو وڃان پر دُعا ڪندو ٿو وڃان
2m 10s
ڀَڄندي ڀَڄندي لُڇندي لُڇندي، ڪُجهه گُذري وَئي ڪُجهه گُذري پَئي
2m 10s
تو سان پنهنجو نينهن نرالو ڳايان ٿو
2m 10s
تنهنجي مئخاني ۾ آ يل آهيان
2m 10s
درد جي رات وڏي رات آ گُذري ئي نٿي
2m 10s
دل جي دُنيا کي اُجاڙي تون هليو وئين ڪاڏي
2m 10s
تون چوين ٿو ته مان خاموش رهان ڪيئن رهان
2m 10s
پيار پنهنجي جو اڃان آهي زمانو ساڳيو
2m 10s
ڪم ته سڀني جو آهي پر ڪير ڪندو
2m 10s
جِتان وَفا نه مِلي آ اُتي وَري نه وَڃو
2m 10s
اي حَسينو هي قهر ڇو ٿا ڪيو
2m 10s
جيءَ کي اهڙو جيئاري ڇَڏجي
2m 10s
مُنهنجي مَنَ ۾ ائين رَهيو آ مُنهنجي مَنَ جو ميت الا
2m 10s
درد جي ديس ۾ سُورَنَ جو سَتايل ماڻهو
2m 10s
ڪروڙين ڪهاڻيون فليٽن ۾ آهن
2m 10s
اَندَر مَنجهه آ دم بَدم عاشقي
2m 10s
پنهنجي دل مون ائين ڏِٺي آهي
2m 10s
سونهن تُنهنجي سدا ٿي اَنوکي لڳي
2m 10s
واٽَ ۾ آهي ٻاٽَ ڏيئو ڪو ٻاري هَل–
2m 10s
ڪيائين پيارمگر پيارَ کي سمجهي نه سگهي
2m 10s
هي ڪيڏو ته پيارو شهر آ سَڄو
2m 10s
سدائين سوچَ ۾ ڪيڏو وَڏو سَفر ٿا ڪيون
2m 10s
گُلن سان خاراٽڪي پيا وڻن سان ڏار اٽڪي پِيا
2m 10s
ناهي نَشو شراب جي پُر جوش ڍُڪن ۾
2m 10s
مِٺا اَنب ٿي وِيا پَڪا ڏَنگَ ڏوڪا–
2m 10s
نه مِلڻ جي ڪا آرزو نه وڇوڙي جو غم–
2m 10s
ڏِنئي جاءِ دل ۾ رَکيُئي جيءَ ۾ جاني–
2m 10s
بي وَسيون پُڪارن ٿيون زندگي ڪٿي آهين–
2m 10s
جي ڪنهن جي دل سان سَچو دل جو عشق ٿي ٿو پوي،
2m 10s
نظر نظر سان مِلائي خُمار ڏئي وئي آ–
2m 10s
عجب نيڻ آهن غضب ٿا ڪَرِن–
2m 10s
شال ٿڌڪار ۾ رَهين راڻا – مان ته سَحرا ۾ ٿو سَڙان تو لئه
2m 10s
دَڳن ۾ درد مِلن ٿا بَچي بَچي هَلجو–
2m 10s
مُحبتَ به ڪيئون ٿا ته سَچائيءَ سان ڪيئون ٿا–
2m 10s
ڪائنات ۾ تخليق جو شاهاڪار آ عورت
2m 10s
ڏاڍي ڏور منزل نه ڪو ساڻ ساٿي جَڏو جيءُ آهي جيئاريون پَيا
2m 10s
نانءُ تُنهنجو لِکيم دِل مَٿان ساري دُنيا وِساري ڇَڏيَم–
2m 10s
ڪُونجَ نِماڻي ڪيٽي بَندَر جي راڻي–
2m 10s
سُڪونَ جي تلاش آ سُڪون آ ڪِٿي–
2m 10s
راتِ رولي نه ڇَڏي راهَه پُڇڻ بَهِتَر آ–
2m 10s
دوستن جا دلبرن جا - گهر سدا وسندا رهن
2m 10s
ڪتاب تي آيل ريٽنگ ۽ رايا
ھيستائين ڪابہ ريٽنگ ناھي مِلي
ڪتاب تي راءِ ڏيڻ لاءِ مھرباني ڪري لاگ ان ڪريو.