شاعري

سرگم جا ست رنگ

ھي ڪتاب نامياري شاعر ۽ راڳي زاھد شيخ جي غزلن جو مجموعو آھي. انعام سنڌي لکي ٿو:
”زاهد نه رڳو شعر رچيندڙ پر ان سان گڏوگڏ ۽ شايد ان کان رتي به گهٽ نه، هي ٻيجل جي ڏات جو پڻ ڄاڻو آهي ۽ هڪ وڏي زماني تائين ڪنڌ ڪڪوريندڙ ته نه پر دليون ڌڪ ڌڪ ڌڙڪائيندڙ ۽ موهي ڇڏيندڙ شاعر جو تاج پنهنجي مٿي تي رکي هلندڙ آهي... اسان جو زاهد ڄڻ نئون جيون وٺي پر، ڪلهه جا هڙ گيت سراسر سنگيت ڪـٺو ڪري اڀري آيو آهي...“
  • 0/5.0
  • 2382
  • 628
  • 3 سال اڳ
  • 0
Title Cover of book سرگم جا ست رنگ
سنڌ سلامت پاران
سنڌ سلامت ڊجيٽل بوڪ ايڊيشن سلسلي جو نئون ڪتاب ”سرگم جا ست رنگ“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. ھي ڪتاب نامياري شاعر ۽ راڳي زاھد شيخ جي غزلن جو مجموعو آھي. انعام سنڌي لکي ٿو:
”زاهد نه رڳو شعر رچيندڙ پر ان سان گڏوگڏ ۽ شايد ان کان رتي به گهٽ نه، هي ٻيجل جي ڏات جو پڻ ڄاڻو آهي ۽ هڪ وڏي زماني تائين ڪنڌ ڪڪوريندڙ ته نه پر دليون ڌڪ ڌڪ ڌڙڪائيندڙ ۽ موهي ڇڏيندڙ شاعر جو تاج پنهنجي مٿي تي رکي هلندڙ آهي...
اسان جو زاهد ڄڻ نئون جيون وٺي پر، ڪلهه جا هڙ گيت سراسر سنگيت ڪـٺو ڪري اڀري آيو آهي...“
ھي ڪتاب 2016ع ۾ نئون نياپو اڪيڊمي سچل ڳوٺ، ڪراچي پاران ڇپايو ويو. ٿورائتا آهيون نئون نياپو جي سرواڻ انعام سنڌيءَ جا جنهن ڪتاب جي ڪمپوز ڪاپي موڪلي ۽ ٿورا پياري زاھد شيخ جا جنھن ڪتاب سنڌ سلامت ڪتاب گھر ۾ اپلوڊ ڪرڻ جي اجازت ڏني.


[b]محمد سليمان وساڻ
[/b]مينيجنگ ايڊيٽر ( اعزازي )
سنڌ سلامت ڊاٽ ڪام
sulemanwassan@gmail.com
www.sindhsalamat.com
books.sindhsalamat.com ڪتاب جو مطالعو ڪريو
حق ۽ واسطا ليکڪ وٽ محفوظ

2m 10s


سنڌ سلامت پاران

2m 10s


پبلشر جو نوٽ

2m 10s


پنهنجي پاران

2m 10s


غزل

2m 10s


تُنهنجا مُنهنجا ساههَ سهارا سارا بيت ڀٽائيءَ جا

2m 10s


تون پُڇين ٿو ته ڪيئن ٿي ٿئي شاعري

2m 10s


مُنهنجي قلم جيڪا ڄَڻي شاعري

2m 10s


جو ٿو گَهري سوچَ رکي سو شاعر آ

2m 10s


مِٺيون کارڪون ۽ ٿڌو جر جو پاڻي

2m 10s


پهر پهر جو ڪڙو زهر آ مگر ٿو مُرڪي پيئان مان زاهد

2m 10s


جبر سان جنگ جو اعلان ڪبو ڇو نه ڪبو

2m 10s


هن پهر ۾ ئي هر خوشي آهي

2m 10s


اچي ٿو جو به ڪهاڻي ڇڏي هليو ٿو وڃي

2m 10s


منهنجو توساڻ جو به پل آهي

2m 10s


ڪڏهن ها ۽ ڪڏهن ننهن جي اشارن کي ته سمجهايو

2m 10s


جواني مَست آ مَدهوش آ مَخمُور آ سائين

2m 10s


اُٿو اُميد جو پيغام ڏيو وڌندا هلو يارو

2m 10s


روشنين جو شهر بڻجي ويو انڌيرن جو شهر

2m 10s


ڳالهه رُڳو ڪرڻي ناهي پر ڪم به سائين ڪرڻو پوندو

2m 10s


چاهه سان چاهه جي رهندو ته چاهتون مِلنديون

2m 10s


پَنهنجن جا پاڻ ۾ اَڄُ تڪرار ٿي پيا

2m 10s


سمنڊ چنڊ ۽ تون مون لاءِ

2m 10s


سِجُ اُڀريو آ تون به آءُ پرين

2m 10s


کِلي ٿي ڏِسي جي اگر ڇوڪري

2m 10s


ٿا پاڻ کي پڏائن ماڻهو عجيب آهن

2m 10s


ڏنو تو به مون کي مِٺو چاهه آ

2m 10s


دل کي دلبر تُنهنجي دوري ماري ٿي

2m 10s


اصول عشق ۾ رکڻو اِهو پڪو آهي

2m 10s


سڄي حياتي خُمار تنهنجا

2m 10s


امير ماڻهو غريب ڳالهيون

2m 10s


مان اوهان کي حُضورُ چاهيان ٿو

2m 10s


هو جن تي ناز هِنَ دل کي اُهي دلدار وڇڙي ويا

2m 10s


دم دم دل ۾ هُو هُو هُو آ

2m 10s


هَر ڪو پَنهنجي ڳالهه ڪري ٿو

2m 10s


لِڪي لِڪي تو پَري کان پرين سلام ڪيو

2m 10s


بَچو شَر پَسندَن جي شَرَ کان بَچو

2m 10s


جڏهن ننڊ مان ٿا اُٿَن مَستَ ماڻهو

2m 10s


هر ڪنهن مومل جو ڪو هِڪڙو راڻو هوندو آ

2m 10s


سِتارن جي دُنيا ۾ گُم ٿي نه وڃجو

2m 10s


دل جڏهن ڪنهن لئه ديواني سمجهي

2m 10s


تو سوا مان غريب ٿي ويندس

2m 10s


اسان جا ذِهنَ ۽ زِندَهه ضميرَ جاڳن ٿا

2m 10s


پاڻ اهڙي جهان ۾ آهيون

2m 10s


وفا جتي آ اُهو در نٿو ڇڏي سگهجي

2m 10s


اکڙين کان دل ۾ دل کان سمائي آ ساهَه ۾

2m 10s


بيوفا همراز ٿيندا ٿا وڃن

2m 10s


لوڪُ پُڇي ٿو ڇاهي زاهدَ جي دل ۾

2m 10s


تنهنجي پيار جي دنگل ۾ ڦاسي پياسين

2m 10s


اسان جي حياتي سفر ئي سفر آ

2m 10s


هندو به آ اِنسان مُسلمان به اِنسان آ

2m 10s


ڇير پائي جڏهن ناچڻي ٿي نچي

2m 10s


هتي هر قدم ڪو نه ڪو درد آ

2m 10s


حالات جي طوفان ۾ انسان مَٽجي ٿو وڃي

2m 10s


ڏکن ۾ ڏنا ٿئي سَهارن جا ڏينهنڙا

2m 10s


مَسرُور ٿيا آهيون

2m 10s


لِڪائي نه ڏي تون سَرِ عام ڏي

2m 10s


ورهين کان پويان اَڄُ رات

2m 10s


هر ساز پُڪاري ٿو

2m 10s


زندگي تو سِوا گُذري ٿي پر سُٺي نٿي گُذري

2m 10s


ڪيو ٿا رِيس اجايو نَصيِبَ وارن سان

2m 10s


کائڻ به زهر هو پيئڻ به زهر هو

2m 10s


اي يارَ تون به پُڇين ٿو ته ڪير آهيان مان

2m 10s


منهنجي جهوليءَ ۾ جيڪو پيار آ تنهنجو آهي

2m 10s


ڪا دوستي نِڀائبي ڪا دشمني نِڀائبي

2m 10s


سُورَ ڏئي هر سال هَليو وِيو

2m 10s


هي راڄ مظلوم هو آ ظالم اوهان نٿا چئو اسين چئون ٿا

2m 10s


سَڄي سَڄي رات مان سَڙان ٿو – تڏهن ته دانهُن ۾ درد آهي

2m 10s


تون ورهين کان ساقي آهين – شل مئخانو آباد رهئي

2m 10s


عزت جنهن به وڃائي هوندي

2m 10s


جهاڳبو جَهنگُ جَهر مِلي وِيوِ آ

2m 10s


بي وفا ساڻ گڏ گُذاريان ٿو

2m 10s


ساٿ تُنهنجو جي سدائين رهندو

2m 10s


شهر ڇڏيون ٿو وڃان پر دُعا ڪندو ٿو وڃان

2m 10s


ڀَڄندي ڀَڄندي لُڇندي لُڇندي، ڪُجهه گُذري وَئي ڪُجهه گُذري پَئي

2m 10s


تو سان پنهنجو نينهن نرالو ڳايان ٿو

2m 10s


هي پيار ڏاڍو مِٺو مِٺو آ

2m 10s


تنهنجي مئخاني ۾ آ يل آهيان

2m 10s


درد جي رات وڏي رات آ گُذري ئي نٿي

2m 10s


دل جي دُنيا کي اُجاڙي تون هليو وئين ڪاڏي

2m 10s


عزت واري ڳالهه ڪنداسين

2m 10s


سَڀُ قيمتي پل آهن

2m 10s


تون چوين ٿو ته مان خاموش رهان ڪيئن رهان

2m 10s


پيار پنهنجي جو اڃان آهي زمانو ساڳيو

2m 10s


ڪم ته سڀني جو آهي پر ڪير ڪندو

2m 10s


جِتان وَفا نه مِلي آ اُتي وَري نه وَڃو

2m 10s


تو سِوا ڇا ڪجي

2m 10s


عاشقو ايڏو ظلم ڇو ٿا ڪيو

2m 10s


اي حَسينو هي قهر ڇو ٿا ڪيو

2m 10s


جيءَ کي اهڙو جيئاري ڇَڏجي

2m 10s


مُنهنجي مَنَ ۾ ائين رَهيو آ مُنهنجي مَنَ جو ميت الا

2m 10s


سارو جڳ اَپ سيٽ لڳي ٿو

2m 10s


درد جي ديس ۾ سُورَنَ جو سَتايل ماڻهو

2m 10s


ڪروڙين ڪهاڻيون فليٽن ۾ آهن

2m 10s


اَندَر مَنجهه آ دم بَدم عاشقي

2m 10s


جتي ٿي وفائون ڏئي دوستي

2m 10s


پنهنجي دل مون ائين ڏِٺي آهي

2m 10s


سونهن تُنهنجي سدا ٿي اَنوکي لڳي

2m 10s


واٽَ ۾ آهي ٻاٽَ ڏيئو ڪو ٻاري هَل–

2m 10s


ڪيائين پيارمگر پيارَ کي سمجهي نه سگهي

2m 10s


هي ڪيڏو ته پيارو شهر آ سَڄو

2m 10s


دوستن ۾ ورهائجي ويا سين

2m 10s


سدائين سوچَ ۾ ڪيڏو وَڏو سَفر ٿا ڪيون

2m 10s


گُلن سان خاراٽڪي پيا وڻن سان ڏار اٽڪي پِيا

2m 10s


ناهي نَشو شراب جي پُر جوش ڍُڪن ۾

2m 10s


مِٺا اَنب ٿي وِيا پَڪا ڏَنگَ ڏوڪا–

2m 10s


نه مِلڻ جي ڪا آرزو نه وڇوڙي جو غم–

2m 10s


ڏِنئي جاءِ دل ۾ رَکيُئي جيءَ ۾ جاني–

2m 10s


بي وَسيون پُڪارن ٿيون زندگي ڪٿي آهين–

2m 10s


جي ڪنهن جي دل سان سَچو دل جو عشق ٿي ٿو پوي،

2m 10s


نظر نظر سان مِلائي خُمار ڏئي وئي آ–

2m 10s


عجب نيڻ آهن غضب ٿا ڪَرِن–

2m 10s


شال ٿڌڪار ۾ رَهين راڻا – مان ته سَحرا ۾ ٿو سَڙان تو لئه

2m 10s


دَڳن ۾ درد مِلن ٿا بَچي بَچي هَلجو–

2m 10s


مُحبتَ به ڪيئون ٿا ته سَچائيءَ سان ڪيئون ٿا–

2m 10s


ڪائنات ۾ تخليق جو شاهاڪار آ عورت

2m 10s


ڏاڍي ڏور منزل نه ڪو ساڻ ساٿي جَڏو جيءُ آهي جيئاريون پَيا

2m 10s


نانءُ تُنهنجو لِکيم دِل مَٿان ساري دُنيا وِساري ڇَڏيَم–

2m 10s


ڪُونجَ نِماڻي ڪيٽي بَندَر جي راڻي–

2m 10s


سُڪونَ جي تلاش آ سُڪون آ ڪِٿي–

2m 10s


راتِ رولي نه ڇَڏي راهَه پُڇڻ بَهِتَر آ–

2m 10s


عشق سُرن جو آهي اعلى–

2m 10s


دوستن جا دلبرن جا - گهر سدا وسندا رهن

2m 10s


بئڪ ٽائيٽل پيج

2m 10s


ڪتاب تي آيل ريٽنگ ۽ رايا

ھيستائين ڪابہ ريٽنگ ناھي مِلي



ڪتاب تي راءِ ڏيڻ لاءِ مھرباني ڪري لاگ ان ڪريو.

  • ليکڪ زاهد شيخ
  • ڇپيو ويو 2016
  • ڇپائيندڙ نئون نياپو اڪيڊمي سچل ڳوٺ
  • ڇاپو پھريون
  • عالمي ڪتاب نمبر
  • آن لائين ٿيو 26/Sep/2019
  • ترجمو آھي؟ جي نہ
  • ٽيڪسٽ ۾ آھي؟ جي ھا
  • لاٿو ويو 628 ڀيرا

ڪتاب ۾ ٽِڪليون