هو جن تي ناز هِنَ دل کي اُهي دلدار وڇڙي ويا
تڏهن کان روئي تڙپي ٿو جڏهن کان يار وڇڙي ويا
آيو طوفان ڪو اهڙو چمن جو رنگ مَٽجي وِيو،
گُلن سان خار گڏ آهن وڻن کان ڏار وڇڙي ويا
انڌيرو ئي انڌيرو آ غمن جو روز گهيرو آ،
اڪيلائن اُجاڙيو آ مِٺا منٺار وڇڙي ويا
تُنهنجا ديدارَهوندا ها وڏا هُٻڪارَ هوندا ها،
خوشيون گُم ٿي وَيون ساريون سڀئي سينگار وڇڙي ويا
انوکو ساٿ آ زاهدَ عجب جهڙو هي رشتو آ،
پرين گڏ آ مگر مون کان پرينءَ جا پيار وڇڙي ويا