ڪُونجَ نِماڻي ڪيٽي بَندَر جي راڻي–
تون آن مُنهنجي مَن جي مَندر جي راڻي–
مُنهنجي روحَ کي پنهنجين مِٺڙين مُرڪن سان،
مَنڊَ هنيا ٿئي جادو جَنترَ جي راڻي–
سو گَهرُ سُندر ڪيڏو ڀاڳن وارو آ،
جنم وتوٿئي جنهن گهر ۾ گهرجي راڻي–
پنهنجي سِرَ جي پوتيءَ جي عِزَتَ رَکجانءِ
ساهَه سيباڻي مُنهنجي اندرَ جي راڻي–
سادي آن پَر پَنهنجي سَڱ سان سَچي آن،
پنهنجي ور سان ٺهندي آن ور جي راڻي–
سَسُئي، سُهڻي، مومَل، مارُئيءَ جَهڙي آ،
زاهدَ لاڙ اُترڪاڇي ٿر جي راڻي–