ٻيجل ڏانهن
تن کي تپائي جو اهو تند کي ڏي تاءُ
نغمي جا درياهه اڙي نغمي جا درياهه
قيد ڪنارن جا ڀڃي اڄ ته اٿل کاءُ
سال ٿيا سر لئه سڪيا ساهه رکي چاهه
سانت هئا ساز پڙاڏو هو نه پڙلاءُ
چڻنگ لڳي جيڪا ڀيڙ ٿي ۽ دکي پئي
وارُ ٿئي جيڪو گهڙي دل ۾ ڪري گهاءُ
ساهه ۾ اڄ باهه لڳائڻ جي طلب آهه
ساز جي آواز سان وجهه ڏيهه ۾ ڏهڪاءُ
ڇيڙ کڻي ساز سڄڻ ميڙ کڻي سِرَ
آهي جي هڪ مڱڻو ته دنيا ئي سجھي راءُ
هونئن ته چڙا چت ۾ ٿا چڻڪن مگر اڄ ڪلهه
گيت کپن جيڪي گهڙي روح ۾ ڪن گهاءُ
آءُ وري آءُ سر جو هڻي داءُ
آڻ وري ساڻ اهو چنگ کڻي آءُ