جا پٿر کي پاڻي نه ڪري ان ديدهء تر مان ڇا حاصل
هر دل ۾ اٿاري درد نه جو ان دردِ جگر مان ڇا حاصل
آرامِ نظر مان ڇا حاصل تسڪينِ جگر مان ڇا حاصل
هي رنگ و بو جي فريب آهي پو ذوقِ نظر مان ڇا حاصل
هڪ باهه جو سيني مان نڪرڻ مقصود جڏهن آهي همدم
پوءِ ضبطِ فغان جي ڇا معنيَ آهُن ان دردِ جگر مان ڇا حاصل
يا هر ڪنهن جو غم دل ۾ رک يا هر دل ۾ غم پيدا ڪر
محدود جو هڪڙي تائين رهي ان درد جگر مان ڇا حاصل
هي ڀي ته فريب نظر جو آهن تي نه ڪڏهن ڀلجي وڃجان
جو تاريڪين مان پيدا ٿئي تنهن نورِ سحر مان ڇا حاصل
تنوير مان پنهنجي گيتن سان هڪ باهه لڳائڻ چاهيان ٿو
جنهن سان نه جليو ڪو ڪا شانو تنهن برق و شرر مان ڇا حاصل