شوقِ ساحل ۾ ٿا موجن جي حوالي ٿيون اڄ
آيو طوفان ته طوفان کي ڏسي رهنداسين
کڻي وڃون ٿا اسين غم ٻنهي جهانن جا
۽ پاڻ ساڻ کڻي انقلاب اينداسين
اگر سوال اٿيو سر ڏيڻ جو او ساٿي
ته پل ۾ بنجي سراپا جواب اينداسين
اوهان جون اکڙيون جي اوجاڳي کان پيون ڍرڪي
ته بنجي رات جو هڪ هلڪو خواب اينداسن
اسان جو قدر اوهان پاڻ ئي ڪندؤ آخر
جي آهيون ذرا ته ٿي آفتاب اينداسين
اسان چڀون ٿا ڪنڊي مثل جنهن جي نظر ۾
انهيءَ جي لءَ کڻي هٿ ۾ گلاب اينداسين