اڏيءَ تي اوهان کي پڪاري ڇڏيو سين
مري خود توهان کي جياري ڇڏيوسين
پياسين منجهي ڪاڪ ۾ ايترو اڄ
جو مومل کي دل تان وساري ڇڏيوسين
گهڙي کن ٿڌي ڇانو ۾ ٿڪ ڀڳوسين
اُسن ۽ لُڪن کي وساري ڇڏيو سين
اسان کي ڇڏي ڏيو ته موجن سان الجهون
اوهان کي ته آڻي ڪناري ڇڏيو سين
اسان جن سهاري ٿي گهاري حياتي
انهن ئي اميدن کي ماري ڇڏيوسين
حياتي هڪ اهڙو پيالو هئي جو
نڪو پي سگهياسين نه هاري ڇڏيوسين
جيئن چنڊ چمڪائي ٿر جي ڀٽن کي
او تنوير جڳ تيئن اجاري ڇڏيو سين