مارئي ڏانهن
جنهن جي لئه حيران رهينءَ ٿي ڪوٽ ۾ شام و سحر
مون ٻڌو آهي وطن جي تو کي هئي ڏاڍي اڪير
قيد ۾ ڀي ٿي رهينءَ مارن جي الفت جي اسير
هڪڙي ماروءَ ٿي چيو تو جبر جو سر خم ڪيو
عيد ڪئي حب وطن ظلم و ستم ماتم ڪيو
ڪوٽ جي ديوار کان اوچي سندءِ حب وطن
حڪمراني کان مٿي تنهنجي اسيري ٿا چون
هاءِ صدار مان سندءِ اهل چمن کي ڇا ٿيو
قوميت آڏو سدا دولت ۽ زر ٿيا شر مسار
هي وطن وڪڻي به چاهن ٿا حصولِ اقتدار
تنهنجي آڏو خود حڪومت جو جهڪي ويو گردن
۽ هنن ڪرسيءَ جي لئه ايمان ڀي وڪڻي ڇڏيو
بيڪس و لاچار هوندي ڀي رهينءَ تون با ضمير
هي حڪومت هوندي ڀي غيرن جا ٿيا آهن اسير
قيد ۾ هوندي به تو کي ياد هئي مارن جي ريت
هي وطن ۾ هوندي ڀي ڳائن پيا غيرن جا گيت
تنهنجي لوئيءَ جا هي دشمن ۽ هنن جو ٿر سان وير
هي غلام آهن عمر جا تنهنجي لئه آهن هي غير
اچ هنن جي عيش جون سڀ محفلون برهم ڪيون
اچ ٻئي گڏجي اسين هن قوم جو ماتم ڪريون