بادلن جان مان ڀٽڪندو ئي رهيس
ٿڪ کان ڪڏهين به چور ڪين ٿيس
لڙڪ ٿي پلڪ تي ئي ٿي جهلڪيس
ڪنهن جي دل جو سرور ڪين ٿيس
ٿي سگهيس جي نه ڪنهن جي دل جو سرور
ڪنهن جي ڀي دل جو سور ڪين ٿيس
جي سراپا نياز ٿي نه سگهيس
مان سراپا غرور ڪين ٿيس
دونهين جا ٿيس دکي دکي پورو
باهه ظاهر ظهور ڪين ٿيس
تنهنجي دل ۾ رهيس ٿي غم جي خلش
تو کان ڪڏهين به دور ڪين ٿيس
روشنيءَ جي تلاش ۾ ئي رهيس
ڪنهن جي اکين جو نور ڪين ٿيس
مان ته دنيا جي لئه هيس تنوير
هڪ جي اکين جو نور ڪين ٿيس