ياد آئي ان طرح سان اسان کي خزان جي ڳالهه
وسري وئي بهار و گل و گلستان جي ڳالهه
مرڪي ڏنو ٿي گل ته وري ماڪ ٿي رني
گلشن ۾ ڪنهن به ڪين ٿي سمجهي اسان جي ڳالهه
دنيا ۾ ۽ سڪون ملي ڪنهن غريب کي
تون ڀي زمين تي ٿو ڪرين آسمان جي ڳالهه
ٿيو ذڪر تنهنجي مرڪ جو ۽ گل ٽڙي پيا
اي جانِ ڪٿي اچي پهتي ڪٿان جي ڳالهه
جيڪو افق کان دور ۽ هن پار ٿو وسي
تنوير ٿو ڪري انهي ئي نئين جهان جي ڳالهه