سانوڻ
سانوڻ جي اهڙي وڌنڌڙ خراب حالت کي ڏسي سانوڻ جي ويجهن مائٽن سانوڻ ڏانهن توجهه ڏني ۽ کيس زوري زبردستي انهيءَ ڳالهه تي راضي ڪيائون ته توکي شادي ڪرڻ گهرجي ۽ اسان ڪنوار به چونڊي ڇڏي آهي. جيڪا تنهنجي چاچي ولو جي ڌي ماروي آهي. ماروي جيتري هئي خوبصوت اوتري ئي هئي نيڪ سيرت. تنهنجي جي ڪري ئي ماروي جي چونڊ ڪئي وئي ته جئين سانوڻ سدا ملوڪ سوٽ سان لانئون لهڻ کانپوءِ برين عادتن کان بچي سگهي ۽ ماروي مان به اهيا ئي اميد هئي ته هو هڪ سگهڙ زال سان گڏوگڏ هڪ سُٺي ساٿي وانگي سانوڻ ۾ سُڌارو آڻي سندس حياتي کي سهڻو بڻائيندي. آخر ڪار سانوڻ ۽ ماروي جي شادي جي تار يخ مقرر ٿي هئي. شادي جون تياريون به ٿيڻ لڳيون پر سانوڻ پنهنجي خيالن ۾ گم، هن کي پنهنجي جسم ۾ ڪنهن شيءَ جي کوٽ محسوس ٿيڻ لڳي. اها کوٽ جيڪڏهن عمر تي اچي ته خير پر جيڪڏهن اها کوٽ عمر کان اڳ ۾ ظاهرٿي وڃي ته مرد لاءِ انهيءَ کان وڌ ٻي مايوسي ناهي هوندي. جيئن جيئن شادي جا ڏينهن ويجها ايندا ويا. سانوڻ عجيب خوف کان پريشان ٿيڻ لڳو. هڪ ڏينهن پنهنجن موالي ۽ لوفر دوستن سان حال اوريائين. جن جي صلاح هن کي اخباري حڪيمن ۽ اڻ ڄاڻ ڊاڪٽرن جي ور چاڙهي ڇڏيو. هن مختلف قسمن جون دوائون کاڌيون پر ڪجهه نه ٿيو. نيٺ حڪيمن جا ڪُشتا ۽ ليپ واپرايائين، تسيتائين شادي جو ڏينهن به اچي ويو. سانوڻ جي دل ۾ عجيب خوشي ۽ نه بيان ڪرڻ جهڙو ڊپ گڏوگڏ رهي پيا. خوشي جي پويان غم جا نه نظر ايندڙ ڀيانڪ عڪس نظر اچڻ لڳس. ڳوٺ جي ڇوڪرين سانوڻ جي شادي ۾ وڌي چڙهي حصو ورتو ۽ انهيءَ خوشي جي موقعي تي سهرا ۽ ڳيچ چئي خوشين جو اظهار ڪيائين. سانوڻ جي شادي کي ريتن ۽ رسمن چار چنڊ لڳائي ڇڏيا. کير ۾ منڊي ڳولڻ کان وٺي، کير ۾ چيچ ٻوڙڻ، آرسي ۾ ڪنوار جو منهن ڏسڻ ۽ گهوٽ جي جُتي لڪائڻ تائين سڀ رسمون اورانگهي سانوڻ ڪمري ۾ سيج تي ويٺل ڪنوار وٽ پهتو ته سندس دل جي ڌڪ ڌڪ گهڙيال کان به وڌيڪ تيز ٿيڻ لڳي. پنهنجو پاڻ تي ڪنٽرول ڪندي، ڪنوار جو گهونگهٽ کوليائين ته ڏسندو ئي رهجي ويو ڄڻ ته ڪنهن حُسن جي پري جو ديدار نصيب ٿيو هجيس. سُونهن کي چمڻ شروع ڪيائين ۽ ائين ڪندي ڪلاڪ گذري ويا پر وريو سريو ڪجهه به ڪو نه .....!
پهرين رات ئي سانوڻ کي پنهنجي سهڻي زال اڳيان شرمسار ۽ لڄي ٿيڻو پيو. حڪيمن جا آزمايل ڪُشتا، طلاع ۽ ليپ بي سود ثابت ٿيا.۽ هوڏانهن ماروي کي سيج تي ئي پهرين رات خوشين جي عيوض سُور مليا. جن اندر جي آسن جو قتل ڪري ڇڏيو.
سانوڻ ٻي ڏيهاڙي صبح جو ئي مختلف ڊاڪٽرن، حڪيمن کان انهيءَ مرض لاءِ دوائون، طلاع وٺي آيو. پر ٻي رات به کيس ناڪامي ۽ نامرادي کانسواءِ ڪجهه به پلئو نه پيو. اهو قدرت جي طرفان سندس ڪُڌن ڪرتوتن جو انتقام هو پر سانوڻ کي اها ڳالهه دماغ ۾ نه ويٺي پر هن پنهنجي عزت ۽ پنهنجو مان رکڻ لاءِ ٽي رات پنهنجي انا جي تحفظ لاءِ اڌ رات جو ماروي جي سسي ڪهاڙي سان ڪپي ڇڏي ۽ صبح جو سنڌ مان نڪرندڙ هر اخبار ۾ اهيا خبر درج ٿيل هئي ته: “سانوڻ پنهنجي نوورني زال کي ڪارنهن جي الزام ۾ قتل ڪري ڇڏيو، جڏهن ته ڪارو جاءِ واردات تان ڀڄڻ ۾ ڪامياب ٿي ويو....”