طوائف
اڄ مون کي جو هن حال ۾ ڏسو ٿا، آئون ڪا اهڙي ڪا نه هيس، نڪي منهنجو هي شوق هو ۽ نه ئي مون کي پيٽ جي پورت ڪرڻ لاءِ پنهنجو جسم وڪڻڻو پيو هو. نه ئي آئون اغوا ڪئي وئي هيس ۽ نه ئي منهنجو پي جواري، شرابي هو، پوءِ مون کي هن منزل تي ڪنهن پهچايو...؟؟؟
ها اهو سوال نهايت ئي مناسب آهي. آئون اڃان بي سمجهه هئس ته بابا گذاري ويو. مون بابا جي صرف تصوير ڏٺي آهي پر بابا ڪو نه ڏٺو. مون کي امان ئي پاليو. آئون امان جي صحبت ۾ ئي وڌي جواني تائين پهتس. جواني کان پهريائين جڏهن ڪجهه سمجهه هئي ياد اٿم، ڪجهه خاص ماڻهو اسان جي گهر ايندا هئا ۽ امان انهن سان ڪچهري ڪندي هئي. ۽ منهنجو پڇڻ: “ڪير آهن!؟” امان ٻوڪيندي هئي. تون اڃان ننڍي آهين، هي منهنجاپنهنجا آهن. وقت تي سڀ ڪجهه سمجهي ويندين ۽ جڏهن منهنجي جسم ۾ جوڀن پنهنجا رنگ ڀريا ته امان وٽ ايندڙ ماڻهو مون کي عجيب نموني سان نهارڻ لڳا. امان منهنجي شادي هڪ سُکئي ستابي گهر ۾ ڪرائي ڇڏي. جيڪي امان جي ڪرتوتن کان اڻ واقف شريف ماڻهو هئا. امان انهن کان ڏاج جي بهاني ڪافي رقم ورتي.
اُتي مون کي پيار، محبت ۽ پنهنجائپ ملي. پر امان جو رويو انهن ماڻهن سان نهايت ئي خراب. تنهن ڪري انهن مون کي ماءُ ڏانهن وڃڻ کان روڪي ڇڏيو. پوءِ امان مون کي بهاني سان پنهنجي گهر وٺي وئي ۽ پوءِ هنن جي منٿن باوجود واپس نه ڪيائين نيٺ امان مون کي طلاق ڏياري ڇڏي. مون کي سمجهه ۾ نه آيو ته آخر امان اهو سڀ ڪجهه ڇو ڪيو ۽ منهنجي آباد گهر کي برباد ڇو ڪيائين؟ پر آئون امان کان ننڍي وهي کان ڊنل ڪجهه چئي نه سگهيس. امان ڪجهه ڏينهن پنهنجي گهر ۾ ويهاري هڪ شرابي کان ويهه هزار وٺي ان جي نڪاح ۾ ڏيئي ڇڏيائين. پوءِ اهو شرابي مون کي اُٿندي ويهندي طعنا هڻڻ لڳو ههڙي تهڙي مفت ۾ ڪا نه آئي آهين خريد ٿيل آهين، خريد ٿيل !
منهنجو مڙس علائقي جو مشهور بدنام شرابي ماڻهو هو. ڪو سندس گهر ڏي به نه ايندو هو. آئون اڪيلي ئي عذابن ۾ زندگي گذارڻ لڳس. مهينا گذري ويا، انهي مڙس مون کي ماءُ ڏانهن به نه ڇڏيو. هڪ ڏينهن امان الائي ڪيئن ڀُلجي مون وٽ آئي. آئون انهي ڏينهن ڏاڍي رُنس، کيس حقيقت ٻڌايم. ۽ هن انهي مهل پنهنجي پرس مان هڪ گوري ڪڍي ڏنائين، هي شراب ۾ ملائي ڇڏجانءِ پوءِ پاڻهي ٺيڪ ٿي ويندو. ۽ انهي رات اها گوري مون هن کي شراب ۾ ملائي ڏني. هو مري ويو. ڪجهه ڏينهن کان پوءِ آئون سخت ٿي ويس. امان وٽ ئي رهڻ لڳس. امان وس ڪيا ته ڪٿي نه ڪٿي منهنجي ٽيهر شادي ٿي وڃي پر مون هر دفعي انڪار ڪري ڇڏيو ٿي ۽ چيم ٿي امان هاڻي مون کي جيئڻو ۽ مرڻو توسان گڏ آهي. ۽ پوءِ امان سان گڏ رهي امان جو ڌنڌو اختيار ڪري ورتو ۽ اها خبر مون کي پوءِ پئي ته امان هڪ طوائف هئي ۽ مان به هاڻي هڪ طوائف آهيان .... بدنام دنيا جي ذليل ترين مخلوق !