اڻونجاهون عاشق
“محترمه !”
“جي ...”
“محترمه.... ! ”
“ جي ..... هُون ! محترمه، محترمه ! ڪجهه بڪ به سهي يا رڳو محترمه محترمه ڪندو رهندين !؟”
“تون روز رستي تان لنگهندي آهين !”
“ها ته ڇا ٿيو، ڪو تنهنجو خريد ڪيل رستو آهي ڇا !؟”
“اڙي ! ڪاوڙ ڇو پئي ڪرين، منهنجو مقصد آهي ته روز هتان مٽيندي سفيد ساڙهي ۽ ڳاڙهي رئي ۾ ايمان سان ڏاڍي خوبصورت لڳندي آهين ...”
“خوبصورت ته آئون آهيان ئي پر انهي ۾ تنهنجو ڇا !؟”
“تون جنهن ٽاڻي به گذرندي آهين، انهي گهڙي منهنجي دل زور زور سان ڌڪ ڌڪ ڪندي آهي .”
“ماريا! دل اهڙي ڪمزور اٿئي ڇا ...؟؟؟”
“نه .... نه...... اهڙي ڳالهه به ڪانهي !”
“ پوءِ آخر ڇا ٿيو اٿئي !؟”
“توسان اک اڙڻ کانپوءِ دل اٽڪي وئي آهي. يعني توسان محبت ٿي وئي آهي .”
“اڇا .... تون محبت به ڪندو آهين .”
“پياري ! مذاق ناهي تنهنجي عشق ۾ آئون پهاڙ به پُرزا ڪري سگهان ٿو .هاڻ ڀلا پياري منهنجي باري ۾ ڇا ٿي چوين !؟”
“ڇا وري ڇا چونديس، اڃان تنهنجو امتحان ئي نه ورتو اٿم .”
“خير آهي مان تنهنجي هر آزمائش منجهان مجنون بڻجي پار پوندس.”
“ٺيڪ پوءِ تون منهنجي تريءَ تي منهنجي پيار جي صدقي رک هڪ هزار جو نوٽ ....”
“اها به ڪا ڳالهه آهي، اچي هي وٺ.”
“هاڻ ڀلا منهنجي باري ۾ .....!!!؟؟؟”
“راءِ ! اها آهي ته تون منهنجي عاشقن جي لسٽ ۾ اڻونجاهين نمبر تي لکجي وئين. چڱو هاڻ هلان ٿي وري سڀاڻي ....”