هي زندگي آ يا پاڻيءَ تي ڪو حباب آهي
مان جنهن کي سمجھو حقيقت سو ڪوئي خواب آهي
ڪَٿيان ٿو وقت جي ميزان ۾ حياتي کي
خوشي آ ٿورڙي ۽ درد بي حساب آهي
قدم قدم تي هي شيشا۽ پير هن ننگا
نه ڄاڻ ڪهڙي جرم جو ٿيو ارتڪاب آهي
جنم جنم کان جليو هان، مگر جيان ٿو پيو
لهو مان منهنجي ٽڙيو روز هت گلاب آهي
وڃائجي نه وڃان عشق جي سمندر ۾
لهر لهر ۾ آ مستي لڇي پيو آب آهي
ٽٽي نه آئينو دل جو نه عڪس ڌنڌلو ٿي
صدين کان ساھ ۾ سانڍيو مون ماهتاب آهي
تتل آ ريت گھڻي روح جي رستن جي پرين
مگر نظر جي حدن ۾ اڃان سراب آهي