مـنـظــرَ ۽ احـسـاسَ
اوٿر آنديون ڪڪريون
اجھــــو ميــنهــناٺـــو
اونــــدھ انـــڌوڪـــار
سارنگ سرمستيءَ ۾
وســي پــيـــا ولــهـار
جھڙ ڦڙ ميگھ ملهـار
پٽن تي پيرون ڦٽا
۽ گلڦـل چـــوڌار
چــــوڌاري مهـڪــار
واٽون ڦلن ڇانئيون
آتـــا ٻــانـهــن هــــــار
تــنــهنــجي نــيــڻ نـهار
دل جي پياسي ٿر تي
ڄڻ ٿي بوند بهار
ڪــارونــڀــار ڪــڪــر
مسين سج ڪَني ڪڍي
پــکيــن ســوئـيـا پــــر
مرڪــن جــا مــوتي
من جي اونداهيءَ ۾
جرڪي پئي جوتي
سامهون سج لهي پيو
پاڻياريءَ جي چيلھ تي
دلو ڇا ته ٺهي پيو
اوچـــــــــــو آبــشــــــار
اجري پاڻيءَ جي ڏسو
ڪــيــڏي ســنــدر ڌار
ڪــاٺين چُــلھ ٻــري
نمــاڻيءَ جــي نيڻـن ۾
آيــــا لــــــڙڪ تـــري
ڪــيــڏي گھـري رات
تـــڏن جـــو آواز بـــس
چـــوڌاري آ ســانـت
ڪــونـجـن جـي قـطار
ڪــيــڏي ٿـي سونهين
نـيـري اڀ تـي يــــار
ساگر جون ڇوليون
مــونکي ٻـڌائين ٿيون
پــــريـت پـــرولــيـــون
جــذبــن جــــو ســمنــڊ
اٿلون کائيندو جــڏهـن
چاھ جو کڙيو چنــڊ
ڪــيــڏا پـــن ڇــڻن پيا
سـرءُ جــي موســم کي
ننگا وڻ وڻن پيا
ڪــيــڏي ســرد هــــوا
اڌ اگھــــاڙو آدمـــي
پــاري ۾ پـيــــو آ
مـهـــيــنــو جـــــــولاءِ
پــٿــر ٿو پُرزا ڪــري
مـــاڻهوپـيـٽ لاءِ
سورن جي سانجھي
رات رني پئي رتُ ڦڙا
آهُن جي آنڌي
هيل ملي شل ديد
تو بن پيارا منهنجي
عيـد به ڪهڙي عيد
مـــــن مــنــدر ۾
خـــــوابــن جــي تـــــون
هــــــر منــظـر ۾
دل جي ڌرتــيءَ تــي
هـــر ڪـــوئي مـــاڻـهـو
پيـــارَ سَــلـــو پوکـي
ڪـــيـــڏو آ ســـنـــســــار
ايڏو ئي جيڪـر هجي
هـــــر سـيـني ۾ پـيــــار
سچائيءَ جو ساز
ٻاڙو ناهي ٻڌ تون
اندر جو آواز