سـامـونـڊي طـوفـان جـا بـيـت
سونــا ۽ روپـــا، مــاڻهــو ڪــيئن مري ويا
وڻـجــارن جــي مــاڳ تـــي، آئـــي قـيـامـت
هـــــا ايــڏي آفت، اڳ نه ڏٺئــون ڪـــڏهين
درديـلـيـون دانــهــون، وڻــجــارن ونـيـن جــون
تڪنِ ٿيو راهـــون، سڄـڻ ايندا مان ڳري
وڻجارن جي ونين جون، اکيون هن آليون
ياد ڪري روئين ٿيون، ماضيءَ جون ڳالهيون
رُتــــون جھــڙاليـون، جھــوري ويــن جيئــڙو
هـئـي هـئـي ايــڏو انــڌ، سـاحل تي او سرتيون
هـــاڻي ڏکيو پنــڌ، ٿي ويو هن حيات جو
ســامــونـــڊيــن جـــا سـيـر ۾، ٻــڏي ويــا ٻـيـڙا
لــڙهي پـهتــا لهرن مـــان، لاشــن جـــا مـيـڙا
قهــر هــي ڪـهڙا، مهـاڻن ســــان ٿــيويـــا
لـُــڙهــي آيـــا لاش، وڻـــجـــارن جـــا ويــر مــان
ڳري وين مــــاس، سامونڊي پـاڻيءَ انـــــدر
*
ڪــيـــڏا قـهــر ڪــيـــا، طـــوفــانــي سـيـلاب
غرق ٿيا غوراب، ســــامونڊين جا سير ۾
ســامـونـڊيــن جــا سـيـر ۾، غــرق ٿــيا غوراب
آيـــا ڪــيئن عــذاب، ملاحــن جي سِــرَ تي
ســامـونــڊيــن جــي سِـــرَ تـي، آيا ڪيئن عذاب
کُليا نـــوان بـــاب، درد جــي اتهــــاس جـــــا
درد جـــي اتــهـــاس جـــا، کُليــا نـــوان بــــاب
اهـــڙا اڳ ڏٺـــا نه ڪـنـهـن، ڀـيـانــڪ هـا خواب
ڪــــومــايــا گلاب، مائــرن جي جھولين جا
مـــائـــرن جـــي جھـــولـــيـــن جـا، ڪومايا گلاب
طــوفــان ۽ سيلاب، ڪيئي لعل لَٽي ويــا
ڪــيئي لعـــل لٽــي ويـــا ، طــوفـان ۽ سيـلاب
اونـــــڌا ڪــــيا آب ، مــــلاحـــن جـا مڪـــڙا
______________________
مئي 1999 ۾ بدين ۽ ٺٽي ضلعن ۾ سامونڊي طوفان سوين ماڻهن جون جانيون ورتيون هيون. مٿيان بيت انهيءَ حوالي سان لکيل آهن.