کڻ پنبڻين کي ڪجھ کول اکيون
ايئن سپنن ۾ ته نه رول اکيون
هيرا به ڀتر، موتي به رتيون
تنهنجون هي ٻئي انمول اکيون
مرڪن ٿيون رڳو، ڪجليون ڪاريون
ٿيون مُنڊي ڇڏن ماحول اکيون
ڪيئن لوڪ سمورو ساڃاهي
جو ٻولن ويٺيون ٻول اکيون
ٻوڙي ٿيون ڇڏن، هڪ لمحي ۾
ائين سمنڊ جيان ته نه ڇول اکيون
جاچي مون ڏٺيون جڳ ساري ۾
اهڙيون نه ڏٺيون مون ڍولَ اکيون