تنهنجي نيڻن منڊي ڇڏي آ دل
تنهنجي مسڪار ڀي پرين قاتل
تو هٽايو نقاب چهري تان
شهر ساري ۾ آهي شور متل
تنهنجي موجودگي ائين آهي
ڌرتتيءَ ۾ جئين ڀريل بادل
تنهنجو اندازِ گفتگو اهڙو
ڄڻ ته صحرا ۾ آهي مينهن اٺل
تنهنجي هر گام آ لهر وانگر
تون بيابان ۾ سنڌوءَ جي اٿل
تون اچين ٿي ته ٿي سڳنڌ اچي
تو بنان آ ٻسي ٻسي محفل
تنهنجي زلفن جو ڇانورو ۽ مان
گل جي هنج ۾ آ ڀونر سُتل
قرب تنهنجي سان ڪائنات حَسين
تنهنجي ناراضگي آ موت مثل