اسان جيئن به جيئي ڀلا ڪو جھان ۾
سدائين نشان تي سدا امتحان ۾.
ڪڏهن آنڌي الڙي1، ڪڏهن ڪڙڪي بجلي.
ڪٿي ڪک رهيو آ منهنجي آشيان ۾.
پرين ڇا ڪجي پل وڃن ٿا اڏاڻا،
هليو آءُ اڄ ڇا رکيو آ سڀان ۾.
نه ڪا آرزو آ نه ڪا جستجو آ،
ڪٿي ڪاروان وقت نه مهربان ۾.
ڪڏهوڪا سڪا سر اڙي مرگھه مرک،
اڙائي اڀو آن اکيون آسمان ۾.
وري2 جي ولوڙن منجھائي رکيو آ،
غم عشق هاڻي رهيو ڇا اسان ۾.
هو هالار جا پٽ3 هُو مياڻي هوءَ ٽلٽي،
اسان جيون نشانيون سڄي گستان ۾.
اهو ئي ڪٽارا اهي ئي الارا،
اڃان تير آهن اسان جي ڪمان ۾.
ستارا نه چوندا ته ڇا تون نه ايندين،
اڙي يار ڇڏ ويئي وهي رائيگان ۾.
ٻه ٽي گيت واريم، ٻه ٽي ديپ ٻاريم،
ٻه ٽي ڦول هاريم تنهنجي آجيان ۾.
_____
1.ٿڙي، ڪڙڪي
2.گذر سفر
3.ميدان