پيرن هيٺ بهارون پٿريون، ڇاٽ ڇڻن ٿا گل،
الو ميان! ڇاٽ ڇڻن ٿا گل.
نيري سنجهه ۾ نيهوڙي جندڙي، ڄڻ ته مرگهه جا بل1،
الو ميان! ڇاٽ ڇڻن ٿا گل.
ڦڙين لارون موتين مالها، تاڙا! تنهنجو تل2،
الو ميان! ڇاٽ ڇڻن ٿا گل.
تنهنجو هڪڙو پرت جو پيرو، ڀڄندو ٺاٺ جو ٺل،
الو ميان! ڇاٽ ڇڻن ٿا گل.
راڄ مڙوئي روڳ وڪوڙيو، گهر گهر پڄري جهل،
الو ميان! ڇاٽ ڇڻن ٿا گل.
اڄ به گسن تي پنهنجا گيڙا3، ڦوڳن پنگريا4 ڦل،
الو ميان! ڇاٽ ڇڻن ٿا گل.
ور وڻجارا! پنهنجي وٿ5 جو، هت هت آهي هل،
الو ميان! ڇاٽ ڇڻن ٿا گل.
سائٺ6، سهڻو ناهه ساٿي، ريٽيون بڻجي رل،
الو ميان! ڇاٽ ڇڻن ٿا گل.
روهه سڄن رولاپ ڪنجلين، ڪک پن، ڪرڪن ڪل،
الو ميان! ڇاٽ ڇڻن ٿا گل.
ٿانهر7 ٿڌڙا ٿاڪ ٿرن جا، ماڳ نه ٻيو ڪو مل،
الو ميان! ڇاٽ ڇڻن ٿا گل.
_____
1.جهونڪو، جهوٽو هوا جو
2.اگهه، ملهه
3.لامارا هڻڻ
4.ڦُٽا نڪتا
5.شيءِ، وکر
6.ساوڪ
7.يخ ٿڌا