ها! اسان کان پوءِ ڀي،
ڳالهڙيون هلنديون پيون.
مان کڻي هوندس نه هوندس، تنهنجو ساجن توءِ1 ڀي،
ڳالهڙيون هلنديون پيون.
مون کان سهڻا گيت لکندو، ٻيو نه ڄاڻا ڪوءَ ڀي،
ڳالهڙيون هلنديون پيون.
ٻانهن تان ٻانهون ورائي، چوٽيءَ کي چمندوءَ ڀي،
ڳالهڙيون هلنديون پيون.
راهه جي امرت مٿان، مرگهه جيان مرندوءَ ڀي،
ڳالهڙيون هلنديون پيون.
ڪنهن رسيلي رات وچ ۾، خواب ڪو اڻندوءَ ڀي،
ڳالهڙيون هلنديون پيون.
جهٽ غزل ٿي ڄڻ ته ويندينءَ، ڇيڳرو ڇهندوءَ ڀي،
ڳالهڙيون هلنديون پيون.
هيءَ گلابي رت ڀريندي، ڪنهن جا پيالا پوءِ ڀي،
ڳالهڙيون هلنديون پيون.
ڇير جي ڇم ڇم به هوندي، وينا جي ووءِ ووءِ ڀي،
ڳالهڙيون هلنديون پيون.
جت اسان جا گيت ڇڙندا، ات جي هوندا هوءَ ڀي،
ڳالهڙيون هلنديون پيون.
”باغي“ بس بدنام آهيون، منڌ جون مون موءِ2 ڀي،
ڳالهڙيون هلنديون پيون.
_____
1.تڏهن به، ته به
2.منهنجي مرڻ کان پوءِ به