پونم جي چنڊ کي گهوريندا رهيا منهنجا نيڻ اداس،
هن ڀيري جي ٽيج2 اسان جي دل جا گهات3 ڪيا وشواس.
گهر گهر جهيڻيون جوتيون جرڪيون، چوڌاري گؤڌول4 اڏي،
گليءَ گليءَ ۾ آنچل ڍرڪيا، ڳاڙهو پيلو ٿيو پڙواس5.
هن پونم تي رکڙي6 ٻڌبي، تنهنجي سونهن جي آرتي وٺبي،
هاءِ! اسان جا سپنا سوچون، هاءِ! اهي اڌما احساس.
ترين وچ ۾ ڦول مروڙي، دارون هاري ديپ ڍڪي،
هيل اسان ته ملهايو سانوڻ، من جي هر ڪا ٽوڙي آس.
ڳمهولن7 جون ڪاٺيون کڻڪيون، ڄڻ تنهنجون چوڙيون ڇڻڪيون،
تنهنجو آنچل سمجهي پڪڙي، ورتيسين لوهيڙي لاس8.
سيم9 ڀري سنڀارن وچ ۾، گوالي10 چنگ ۾ چڻنگ ڀري،
ڪنٺ11 اسان جي ۾ وهه12 پلٽيو، راڳن مان به رٺو ميٺاس.
_____
1.چوڏهين جو چنڊ
2.سانوڻ جي 3 تاريخ تي هندو ٽيج ملهائيندا آهن
3.ويساهه ختم ٿيڻ
4.ڍڳين جي پيرن سان اڏامندڙ ڌور
5.ميدان، پٽ
6.گلن ۽ رنگين ڌاڳن سان ٺهيل ڪنگڻ
7.ٿر جو گاهه
8.ٽاري، لام
9.مال جي چرڻ جي جوءِ
10.ڳنواريا، ڍڳين جو ڌنار
11.گلو
12.زهر