گهوري گهوري نه ڏسبي هاڻ چنڊ جي ٽڪي،
اوٽ مان ڄڻ ليئا تون ٿي پائين لڪي.
ڏور ساحل ڏسي ٿي نه اي دل! وِسي1،
ٻيڙياتا! اسان ناءُ ڪيڏي ڌِڪي.
ٿو جيئان تو جيان ڪنهن ڏٺي آ ميان!،
شام جي جام تي مرڪ منهنجي ڦڪي.
پيٽ پورهيو به آ نينهن جي شينهن جيان،
ويئي وندري آ دل ڪنهن ته ڍنگ جي ڍِڪي3.
اوٺيا! ڳوٺيا! هي ميارون اٿئون،
منهنجو ڌاڙو هنيئو جهوڪ منهنجي جهِڪي.
تون پريشان نه ٿيءُ، گل جهڙا پرين،
دل جڏهن ڀي ڇڪي، تنهنجي ڪارڻ سِڪي.
تو وري چاهتن جي آه چوري ڪٿا،
تو دل نا توان! رهي کهي سگهه وڪي.
_____
1.ڪمزور نه ٿيءُ
2.روئي رڙي ويهي رهڻ
3.جهوڪ ڪري