انهي در جي داسي، اڙي دل! اڙي دل!
تون ايڏي اڻاسي1، اڙي دل! اڙي دل!
اڃان ڪجهه نه ڪجهه رات تي گهات آهي،
کڻي چنڊ اماسي، اڙي دل! اڙي دل!
نه ڪو چلولي! تنهنجي چوڙي مڃٺ چٽ،
نه ڪا سينڌ واسي، اڙي دل! اڙي دل!
ڪڏهن اڀ جو اوهه وسندي نه گسيو،
تون پيئندي پياسي، اڙي دل! اڙي دل!
هيءَ رات ولهه ۾ اوهان وار ڇوڙيا،
وسئن2 ڄڻ وماسي، اڙي دل! اڙي دل!
هو آيا ۽ وارا نيارا ڪري ويا،
تون اڄ تائين آسي، اڙي دل! اڙي دل!
محبت نه ٿي ڄڻ ته ڪا رڃ جي اڃ،
تون ڪنهن جي پياسي، اڙي دل! اڙي دل!
_____
1.بِنا نڪ
2.ڳوٺ، واهڻ