ڪروڙن جي اک ۾ کتل ڪان جيئن
اسان جي محبت به نيشان جيئن.
اڙي دل وري توتي هي داغ داغ،
ڪو اڄلهه ٽڪيل آهي مهمان جيئن.
هڙئي هم سفر پنڌ پيا دڳ لڳا،
اُڏائي دڳن ڌوڙ طوفان جيئن.
شرارا شرارا ٿي پوندو جهان،
اشارا اشارا ڪنهن امڪان جيئن.
نه مينهيون ميون ۽ نه ميهر ستو،
اجھي گھنڊ گڙيا ڪنهن گھمسان جيئن.
اڇائيءَ جيءَ هڪ لاٽ جي لئه اسان،
ڏنارا تارا نيڻن جا تاوان1 جيئن.
مسافر! متان مهل ويندي رهي،
رهي پيار پنهنجو پشيمان جيئن.
ٻه ٽي پهر آ رات چنڊ جي چريا،
وري ڪين ملندو هي ديهه2 دان3 جيئن.
_____
1.ڏنڊ، چٽي
2.بدن، جسم
3.ڀيٽا، نذرانو