گيت منهنجا جيڪي هڏڪين جيان هوائن ۾ رهيا،
مدتون ٿيون جو پرين! تنهنجي پڇائن ۾ رهيا.
سال لنگهيا جو سندن ساٿ ٽٽا، سڱ ٽٽا،
ڪيترا سجدا ته، نراڙن جي نمائن ۾ رهيا.
تون ته پرڏيهه وڃي، پيار پلي ويهين متان
پريشان خواب اسان جا تنهنجي ڏسائن ۾ رهيا.
دل ٿي ڦاٽي ۽ وڇوڙي جو وڍيو روئين نٿو،
ڪيترا درد ته تنهنجي نيڻن جي گڦائن ۾ رهيا.
سڀان جا درد اسان جا ۽ سڀان جون دارون اسان،
شوق سان اڄ جي هو دردن ۽ دوائن ۾ رهيا.
وقت جو رنگ ڍنگ نه رهيو، نه ساڳي ريت رهي،
پوءِ به ويساهه پنهنجا، تنهنجي ئي وفائن ۾ رهيا.
رجائي1 نه جن کي سگهي سج جي تپش نه دل جي خلش،
چلولا سي به تنهنجي چاهت جي چتائن ۾ رهيا.
تنهنجي مشڪن سندو مانڊاڻ، تنهنجي جلون جو فريب،
ڪيترا ئي فتنا لڪل تنهنجي گيسوءَ جي ادائن ۾ رهيا.
_____
1.پگهرائي